Zo druk

SB is op een laag pitje terecht gekomen de laatste tijd. Mijn initiele bezwaar blijkt gewoon waar: het is TE moeilijk.

Toelichting nodig? Okee! Nou, dinsdag dus, toen ik 's avonds teveel gegeten had, had ik een afspraak voor een spelletjesavond. Spelletjesavonden zijn leuk en ik vind niet dat ik die uit mijn leven moet schrappen want tegenwoordig is het enige dat ik doe werken, slapen en eten. Sorry maar ik word er gewoon depri van! Dus ik zou gewoon naar die spelletjesavond gaan, had ik al besloten. Maar ik was 's avonds zo laat thuis dat ik alleen maar tijd had om mijn spullen te grijpen en richting spelletjes te vertrekken. Niet gegeten dus. Daarom had ik zo'n onwijze honger toen ik daar aankwam, waardoor ik dus teveel at, vanwege de tijdnood. De cirkel is weer rond (net als mijn kont!).

Toen op woensdag: Ik had vrij van werk maar had Augurkje beloofd dat we samen naar de film zouden gaan. En daarna zou ik Sterretje helpen met haar huiswerk: kortom, vrij maar toch heel de dag bezig. In een andere stad, ver van mijn huis en keuken, het broeinest van alle SB voorgeschreven voedsel. Toen werd het ook nog laat waardoor ik bleef logeren in Lapje's huis...

Toen dacht ik dat ik donderdag vroeg terug zou zijn in Den Haag (de stad die ik helaas nog 'thuis' noem) maar dat liep ook mis toen ik de auto van een brave meneer aanreed en veel te veel van streek was om helder na te denken... Lang verhaal kort: Ik kwam pas rond lunchtijd aan in Den Haag waar ik een lunchafspraak had met 2 oud-collega's. Het restaurant had geen SB op het menu staan. Maar de salade met geitenkaas was heerlijk!

Na de lunch moest ik nog naar kantoor (ja, mijn ex-kantoor) om een afspraak met wat andere oud-collega's na te komen (ze wilden Pupppy nog 1x zien en ik had dus beloofd nog eens langs te komen. In ieder geval: toen ik eindelijk thuis kwam had ik geen boodschap in huis en geen tijd om die te halen (laat staan om te koken) want ik had 's avonds weer een afspraak bij het vrijwilligersproject waar ik aan meewerk. Ik had net genoeg tijd om te douchen en te verkleden en toen vertrok ik naar mijn avond afspraak.

Ik was gelukkig vroeg terug, geheel tegen de verwachting in, dus ik ging Puppy uitlaten en dat voerde mij langs het huis van een vriendin. Aan deze vriendin had ik lang geleden beloofd haar het penningmeesterschap van een toneelvereniging uit handen te nemen maar ik heb nooit echt iets kunnen doen door alle opstapelende drama in mijn leven... Toen ik met Puppy langs haar huis liep was zij dus druk bezig met MIJN taak en dus ging ik naar binnen om haar te helpen. Ik was pas om kwart voor 12 thuis!!

Nu is het vrijdag en het is net 12 uur geweest. Puppy werd net wakker en zakte bij het opstaan meteen weer door haar voegen. Doodop van ons drukke bestaan. Ze wringt net haar hoofdje onder de dekens vandaan en slaakte een diepe zucht. Inmiddels slaapt ze weer, lieve baby!! En ik? Ik ben moe!! Ik moet boodschappen doen om SB's regime weer op te pakken maar ik moet ook wassen, strijken, opruimen, stofzuigen, dweilen, afwassen, huiswerk maken EN NOG VEEL MEER. En dat moet allemaal vandaag gebeuren anders heb ik er WEER geen tijd voor.

Deze laaaaaange blog is vooral bedoeld om aan te geven dat mijn leven iets anders in elkaar zit dat dat van mensen die voor hun gezin aan huis gebonden zijn en maar 10 uur (of inmiddels helemaal niet meer) werken. Daarbij: SB is geen leefwijze, het is een dagtaak en ik heb gewoon geen tijd. En dan te bedenken dat ik vrij was sinds woensdag!! Vanaf maandag word mijn leven NOG hectischer want dan ben ik behalve 8enhalve uur bezig met mijn werk, ook nog eens 3 uur per dag aan het reizen!! Ik dacht dat het kopen van een auto uitkomst zou bieden maar na mijn dramatische ongeluk van gisteren (okee, de man van Lapje vind dat ik er geen drama van moet 'maken' maar voor mij IS het al een drama!!) weet ik niet of ik binnenkort nog wel achter het stuur wil stappen...

Zoveel te doen en zo weinig tijd... Het is gewoon te moeilijk...