Ik las in de krant iets over anorexia en dat herinnerde me eraan: Dit weekend zag ik een meisje dat duidelijk anorexia had. Het was heel erg, ze was onwijs lang en graatmager waardoor haar hoofd (een met vel overtrokken schedel) onwijs groot leek op haar magere nekje. En haar haar was helemaal dun en droog... Ze zag er heel slecht uit en ik had medelijden met haar.
Inmiddels is dat dus een paar dagen geleden en ik besef opeens dat ik eigenlijk in precies hetzelfde schuitje zit als zij. Ik bedoel, het is misschien het tegenovergestelde (mijn schuitje ligt wat lager in het water ivm die kont van mij) maar uiteindelijk verschillen wij niet veel van elkaar. Zij heeft een probleem met eten waardoor ze er slecht uit ziet en ik heb dat ook. Misschien, terwijl ik stiekem medelijdend naar haar gluurde, deed zij precies hetzelfde. En misschien dacht ze ook wel hetzelfde als ik: "Ik ben blij dat ik er in ieder geval niet ZO uitzie."
Nu zit ik al typend mijn lunch-cracottes op te eten (cracottes zijn yummie!). Ik ben aan het proberen mijn probleem te overwinnen... ik hoop dat dat meisje van dit weekend ook bezig is met haar probleem te overwinnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten